Archive for the 'ΕΙΔΗ' Category



21
Ιαν.
09

Renuncia Al Sol – Skizoo

Renuncia Al Sol

Todo tiende a cautivar
Aunque estemos condenados
En la prisión del tiempo…
Un minuto y algo más
Configuran un pasado vestido de silencio…

Escucha
Se extingue una voz
Renuncia al sol…
Y a pesar de todo ahora empiezo a ver
Que éste cielo es más azul desde que no estás tú…

No me sorprende que haya tanta estupidez
Me reconforta, ser un idiota…
Te reconozco en mi propia desnudez
Me conmociona no ser persona…

¡No!

Como hojas de laurel
Somos hijos de un legado sin reconocimiento…
Todo ha vuelto a florecer
Esbozando el retrato de ese arrepentimiento…

Escucha
Se extingue una voz
Renuncia al sol…
Y a pesar de todo ahora empiezo a ver
Que éste cielo es más azul desde que no estás tú…

No me sorprende que haya tanta estupidez
Me reconforta, ser un idiota…
Te reconozco en mi propia desnudez
Me conmociona no ser persona…

Hoy tiraré mi ropa sucia al mar…
Mi desdicha junto a ti, al mar…
Los motivos, la miseria, al mar…
Todo lo que un día fui, al mar…

Αφέσου στον ήλιο

Ολα τείνουν να γοητεύουν
Αν και είμαστε καταδικασμένοι
Στη φυλακή του χρόνου…
Μια στιγμή και κάτι ακόμη
Διαμορφώνουν ένα παρελθόν ντυμένο με σιωπή…

Ακου
Μια φωνή που χάνεται
Αφέσου στον ήλιο…
Και παρόλα αυτά τώρα αρχίζω να βλέπω
Πως αυτός ο ουρανός είναι πιο μπλε από όταν λείπεις εσύ…

Δε με εκπλήσσει που υπάρχει τόση βλακεία
Με δυναμώνει, να είμαι ηλίθιος…
Σε αναγνωρίζω μέσα στη γύμνια μου
Με συγκινεί να μην είμαι πρόσωπο…

Οχι!

Σαν τα δαφνόφυλλα
Είμαστε παιδιά μιας κληρονομιάς χωρίς αποδοχή…
Ολα έχουν ξανανθίσει
Περιγράφοντας το πορτρέτο αυτής της επανάληψης…

Ακου
Μια φωνή που χάνεται
Αφέσου στον ήλιο…
Και παρόλα αυτά τώρα αρχίζω να βλέπω
Πως αυτός ο ουρανός είναι πιο μπλε από όταν λείπεις εσύ…

Δε με εκπλήσσει που υπάρχει τόση βλακεία
Με δυναμώνει, να είμαι ηλίθιος…
Σε αναγνωρίζω μέσα στη γύμνια μου
Με συγκινεί να μην είμαι πρόσωπο…

Σήμερα θα πετάξω τα βρώμικα ρούχα μου στη θάλασσα…
Την δυστυχία μου μαζί σου, στη θάλασσα…
Τους λόγους, τη μιζέρια, στη θάλασσα…
Ολα όσα υπήρξα κάποια μέρα, στη θάλασσα…

μετάφραση: Ιοκάστη

Εμπεριέχεται σε:skizoo

 

Τίτλος: Skizoo
Ετος κυκλ.: 2005 και επανέκδοση το 2006 από
Εταιρεία: ΕΜΙ

21
Ιαν.
09

El Vuelo del Halcón – Saratoga

El Vuelo del Halcón

Ese frío que hiela el viento pronto se marchará
presa del lamento lleno de maldad.
Bajo el Sol está el aliento que le hará triunfar,
sangre del infierno para caminar.
No hay tregua, no queda ya tiempo para lamentar,
ahora no llores, no invoques al miedo, no juzgues su maldad.

Frío y calculable sentimiento
cerca de su alma vuela la traición,
hoy las nubes grises a tu puerta llamarán,
la vida da mil vueltas, es el vuelo del halcón.

Como río de aguas turbias sin cauce ni caudal,
como flor que nace sé que morirá,
la luna llena atrapa al día ahogando su valor,
entre sombras negras alivia su dolor.
Tiene miedo, no puede gritar, la bala le alcanzó
y hasta el cielo quiere volar, irse sin pensar.

Frío y calculable sentimiento
cerca de su alma vuela la traición,
hoy las nubes grises a tu puerta llamarán,
la vida da mil vueltas, es el vuelo del halcón.

Se curaron sus heridas, ya vuelve a pelear
nada será fácil, tendrá ya que luchar.
Si creíste que a la primera le iban a tumbar,
reza por los tuyos y marcha a otro lugar.
No te escondas, sus ojos ven todo, no habrá compasión,
sólo moverte con un paso en falso y serás ya su manjar.

Frío y calculable sentimiento
cerca de su alma vuela la traición,
hoy las nubes grises a tu puerta llamarán,
la vida da mil vueltas, es el vuelo del halcón.

Το πέταγμα του γερακιού

Αυτό το κρύο που παγώνει τον άνεμο γρήγορα θα φύγει
θήραμα του ολόγιομου από κακό θρήνου.
Κάτω απ’ τον ήλιο, η ενθάρρυνση ότι θα επιτύχει,
κολασμένο αίμα για την πορεία.
Δεν έχει αναβολή, δεν έμεινε πια χρόνος για κλάψες,
τώρα μην κλαις, μην επικαλείσαι το φόβο, μην κρίνεις την κακία του.

Κρύο και υπολογισμένο συναίσθημα
κοντά στην ψυχή του πετά η προδωσία,
τώρα γκρίζα σύννεφα σου χτυπούν την πόρτα
η ζωή στριφογυρνάει, είναι το πέταγμα του γερακιού.

Σαν τα θολά νερά του ρηχού ποταμού χωρίς κοίτη,
όπως το άνθος που γεννιέται ξέρω πως θα πεθάνει,
η πανσέληνος παγιδεύεται στη μέρα πνίγοντας την αξία της,
μέσα σε μαύρες σκιές ανακουφίζει τον πόνο της.
Φοβάται, δεν μπορεί να ουρλιάξει, το έφτασε η σφαίρα
και στον ουρανό θέλει να πετάξει, να φύγει χωρίς σκέψη.

Κρύο και υπολογισμένο συναίσθημα
κοντά στην ψυχή του πετά η προδωσία,
τώρα γκρίζα σύννεφα σου χτυπούν την πόρτα
η ζωή στριφογυρνάει, είναι το πέταγμα του γερακιού.

Γιατρεύτηκαν οι πληγές του, ήδη ξαναβγήκε στη γύρα
τίποτα δε θα είναι εύκολο, θα πρέπει να παλέψει.
Εάν πίστεψες πως με την πρώτη θα το ξάπλωναν,
προσευχήσου για τους δικούς σου και φύγε για αλλού.
Δεν κρύβεσαι, τα μάτια του βλέπουν τα πάντα, δεν θα υπάρξει οίκτος,
μόνο κάνε μια λάθος κίνηση και θα γίνεις η λεία του.

Κρύο και υπολογισμένο συναίσθημα
κοντά στην ψυχή του πετά η προδωσία,
τώρα γκρίζα σύννεφα σου χτυπούν την πόρτα
η ζωή στριφογυρνάει, είναι το πέταγμα του γερακιού.

μετάφραση: Ιοκάστη

Εμπεριέχεται σε:2007_vii

 

Τίτλος: VII
Ετος κυκλ.: 2007
Εταιρεία: Avispa

21
Ιαν.
09

Tierra de Lobos – Saratoga

Tierra de Lobos

Hay un tren en la estación,
la esperanza viaja en su interior,
si el azul se ha vuelto gris,
es la hora tengo que marchar.
En el recuerdo estarás, siempre,
quiero cambiar el final,
ésta historia debe terminar.

No es tan fácil sé que intentarán, sí,
aúnque sus trucos, me sé,
puedo volver a caer.
Por eso miro al frente
y no les quiero ver, sí.
Tierra de Lobos ya ves,
aún no aprendí a perder.
Hoy cruzaré la línea y sin dudar,
romperé las cadenas.

Fuí tu perro al comenzar,
y como lobo tengo que acabar,
golpe tras golpe encajé solo,
en el camino quedó,
la ilusión muy pronto se perdió.

No es tan fácil sé que intentarán, sí,
aúnque sus trucos, me sé,
puedo volver a caer.
Por eso miro al frente
y no les quiero ver, sí.
Tierra de Lobos ya ves,
aún no aprendí a perder.
Hoy cruzaré la línea y sin dudar,
romperé las cadenas.
Miro hacia el horizonte y sé que estás,
ya terminó la espera.

Sé.

No es tan fácil sé que intentarán, sí,
aúnque sus trucos, me sé,
puedo volver a caer.
Por eso miro al frente
y no les quiero ver, sí.
Tierra de Lobos ya ves,
aún no aprendí a perder.
Hoy cruzaré la línea y sin dudar,
romperé las cadenas.

No es tan fácil sé que intentarán, sí,
aúnque sus trucos, me sé,
puedo volver a caer.
Por eso miro al frente
y no les quiero ver, sí.
Tierra de Lobos ya ves,
aún no aprendí a perder.
Hoy cruzaré la línea y sin dudar..
Miro hacia el horizonte y sé que estás..
Lobo sin luna llena dónde vas,
buscas un aire limpio, dónde estás.

Γη των Λύκων

Είναι ένα τρένο στο σταθμό,
η ελπίδα ταξιδεύει μαζί του,
αν το μπλε έχει γίνει γκρι,
είναι η ώρα για να φύγω.
Στη θύμηση θα ‘σαι, πάντα,
θέλω ν’ αλλάξω το τέλος,
αυτή η ιστορία πρέπει να τελειώσει.

Δεν είναι τόσο εύκολο, ξέρω πως θα προσπαθήσουν, ναι,
αν και τα τεχνάσματά τους, με ξέρω,
μπορεί να με ξαναρίξουν.
Γι’ αυτό κοιτάω μπροστά,
και δε θέλω να τους δώ, ναι,
Γη των Λύκων, βλέπεις,
ακόμα δεν έμαθα να χάνω.
Σήμερα θα περάσω το όριο και χωρίς αμφιβολία,
θα σπάσω τις αλυσίδες.

Υπήρξα το σκυλάκι σου στην αρχή,
και σαν λύκος πρέπει να τελειώσω,
χτύπημα στο χτύπημα κατέληξα μόνος,
στο δρόμο παρατημένο,
το όνειρο γρήγορα χάθηκε.

Δεν είναι τόσο εύκολο, ξέρω πως θα προσπαθήσουν, ναι,
αν και τα τεχνάσματά τους, με ξέρω,
μπορεί να με ξαναρίξουν,
Γι’ αυτό κοιτάω μπροστά,
και δε θέλω να τους δώ, ναι,
Γη των Λύκων, βλέπεις,
ακόμα δεν έμαθα να χάνω.
Σήμερα θα περάσω το όριο και χωρίς αμφιβολία,
θα σπάσω τις αλυσίδες.
Κοιτάζω τον ορίζοντα και ξέρω πως υπάρχεις,
ήδη τελείωσε η αναμονή.

Ξέρω.

Δεν είναι τόσο εύκολο, ξέρω πως θα προσπαθήσουν, ναι,
αν και τα τεχνάσματά τους, με ξέρω,
μπορεί να με ξαναρίξουν,
Γι’ αυτό κοιτάω μπροστά,
και δε θέλω να τους δώ, ναι,
Γη των Λύκων, βλέπεις,
ακόμα δεν έμαθα να χάνω.
Σήμερα θα περάσω το όριο και χωρίς αμφιβολία,
θα σπάσω τις αλυσίδες.

Δεν είναι τόσο εύκολο, ξέρω πως θα προσπαθήσουν, ναι,
αν και τα τεχνάσματά τους, με ξέρω,
μπορεί να με ξαναρίξουν,
Γι’ αυτό κοιτάω μπροστά,
και δε θέλω να τους δώ, ναι,
Γη των Λύκων, βλέπεις,
ακόμα δεν έμαθα να χάνω.
Σήμερα θα περάσω το όριο και χωρίς αμφιβολία..
Κοιτάζω τον ορίζοντα και ξέρω πως υπάρχεις..
Λύκε χωρίς πανσέληνο πού πας;
Αναζητάς καθαρό αέρα, πού είσαι;

μετάφραση: Ιοκάστη

Εμπεριέχεται σε:tierra de lobos

 

Τίτλος: Tierra de Lobos
Ετος κυκλ.: 2000
Εταιρεία: Avispa

21
Ιαν.
09

El fuego de mi venganza – Opera Magna

Δεν υπάρχει προς στιγμήν διαθέσιμο video
Ακούστε το El fuego de mi venganza
 

El fuego de mi venganza

El destino guardó gloria para mi,
En su seno en batalla descubrí
A una bella mujer enfrentada junto a mí,
Su voz atravesó mi alma.

Entre gritos, del odio apareció
Una luz que fue fugaz pero duró.
El instante en que miró a mi noble corazón
Apagó el fuego de mi venganza.

Déjame intentar
Mostrarte mi alma a través de los ojos que ven más allá.
He encontrado la gloria,
Tu luz, mi victoria, no eres mi rival.

Su rostro entre el polvo desapareció,
Mi recuerdo del olvido rescató
Y grabó en mi corazón, más allá de mi interior
El eterno cantar de su mirada.

Déjame intentar
Mostrarte mi alma a través de los ojos que ven más allá
He encontrado la gloria,
Tu luz, mi victoria, no eres mi rival, no eres mi rival.
No eres mi rival.

Sé que del odio ha de nacer
Una llama que en tu piel
Y en tu sangre te hablará de nosotros dos.

El destino guardó gloria para mí,
En mi vida nace un nuevo resurgir.
Tengo clavada en mi piel, la esperanza de saber
Encontrar juntos el camino.

Déjame intentar
Mostrarte mi alma a través de los ojos que ven más allá.
He encontrado la gloria,
Tu luz, mi victoria, no eres mi rival.
Si miro a tus ojos sé que es lo que un día busqué…
Luchar, morir ¿por qué sin ti?
En la batalla comprendí
El porqué del fuego que hay dentro de mí.

Η φωτιά της εκδίκησής μου

Το πεπρωμένο μου επεφύλασσε μεγαλείο,
Καταμεσής της μάχης ανακάλυψα
Μια όμορφη γυναίκα μαχόμενη μαζί με εμένα,
Η φωνή της διαπέρασε την ψυχή μου.

Ανάμεσα σε κραυγές από μίσος εμφανίστηκε
Ενα φως φευγαλέο αλλά με διάρκεια.
Τη στιγμή που κοίταξε την ευγενική μου καρδιά
Εσβησε τη φωτιά της εκδίκησής μου.

Ασε με να προσπαθήσω
Να σου δείξω την ψυχή μου απέναντι στα μάτια που κοιτάζουν αλλού.
Εχω συναντήσει τη δόξα,
Το φως σου, νίκη μου, δεν είσαι αντίπαλός μου.

Το πρόσωπό της εξαφανίστηκε μέσα στον κονιορτό,
Η ανάμνησή μου σώθηκε απ’ τη λησμονιά
Κι ηχογράφησε στην καρδιά μου, πέρα από το μέσα μου
Το αιώνιο τραγούδι της ματιάς της.

Ασε με να προσπαθήσω
Να σου δείξω την ψυχή μου απέναντι στα μάτια που κοιτάζουν αλλού.
Εχω συναντήσει το μεγαλείο,
Το φως σου, νίκη μου, δεν είσαι αντίπαλός μου.
Δεν είσαι αντίπαλός μου.

Ξέρω πως από το μίσος πρέπει να γεννηθεί
Μια φλόγα που στο κορμί
και στο αίμα σου θα σου μιλήσει για μας τους δυο.

Το πεπρωμένο μου επεφύλασσε μεγαλείο
Στη ζωή μου προέκυψε μια νέα τόνωση.
Εχω αγκιστρωμένη στο δέρμα μου, την ελπίδα να μας βρω
να ανακαλύπτουμε την πορεία μαζί.

Ασε με να προσπαθήσω
Να σου δείξω την ψυχή μου απέναντι στα μάτια που κοιτάζουν αλλού.
Εχω συναντήσει το μεγαλείο,
Το φως σου, νίκη μου, δεν είσαι αντίπαλός μου.
Οταν κοιτάζω τα μάτια σου ξέρω πως αυτό είναι που αναζητούσα…
Να πολεμήσω, να πεθάνω, γιατί χωρίς εσένα;
Στη μάχη κατάλαβα
Την αιτία της φωτιάς που έχω μέσα μου.

μετάφραση: Ιοκάστη

 Εμπεριέχεται σε:ultimo-caballero

 

 

 
Τίτλος: El Último Caballero
Ετος κυκλ.: 2008

21
Ιαν.
09

Dolor – Stravaganzza

Dolor

Un solo instante,
un último grito,
una vida arrancada,
millón de lamentos.

La imagen de un ángel
de sonrisa eterna,
la dulce inocencia,
el cielo en sus ojos,
no logro entenderlo.

Qué oscuro motivo
puede a la razón,
ya no hay esperanza
sólo desesperación,
sólo impotencia y llanto.

No quedan más lágrimas que derramar,
cansada de amar no encuentro otro final
y el dolor, se acrecienta,
pasiones ahogadas, sueños por realizar.

Así lo deseo, por fin descansar.

Ya no más sufrimiento.

Me arrojo al vacío,
la cuerda se tensa,
un leve latido,
es mi último aliento…

Letra y música: Pepe Herrero.

Πόνος

Μια μοναδική στιγμή
μια ύστατη κραυγή
μια ζωή ξεριζωμένη
μύριοι κλαυθμοί

Η εικόνα ενός αγγέλου
με αιώνιο χαμόγελο,
η γλυκειά αθωότητα,
ο παράδεισος στα μάτια του,
δεν κατορθώνω να το κατανοήσω.

Τι σκοτεινό μοτίβο
παλεύει τη λογική,
δεν υπάρχει πια ελπίδα
μόνο απελπισία,
μόνο ανημπόρια και θρήνος.

Δεν απέμειναν άλλα δάκρυα να χυθούν,
κουρασμένος από την αγάπη δε βρίσκω άλλο τέλος
κι ο πόνος, μεγαλώνει,
πνιγμένα πάθη, ανεκπλήρωτα όνειρα.

Ετσι επιθυμώ, επί τέλους να ησυχάσω.

Οχι άλλο πόνο πια.

Ρίχνομαι στο κενό,
το σχοινί τεντώνεται,
ένας ισχνός παλμός,
είναι η τελευταία μου ανάσα…

μετάφραση: Ιοκάστη


Εμπεριέχεται σε:sentimientos

Τίτλος: Sentimientos
Ετος κυκλ.: 2005
Εταιρεία: Avispa
Παραγωγή: bigsimon




ανά συγκρότημα

Dulcamara Opera Magna Saratoga Skizoo Stravaganzza

Βιογραφίες

Πρόσφατα σχόλια

Blog Stats

  • 1.772 hits
Μαΐου 2024
Δ Τ Τ Π Π Σ Κ
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031  

Αρχείο